Haarlems Vrije Mening Forum

'Denk wakkert antisemitisme aan'

https://www.ad.nl/politiek/denk-wakkert-...~aa1b1c00/

De fractie van Denk is begonnen aan een veldtocht tegen 'de Israëlische lobby'. Fractievoorzitter Tunahan Kuzu stelde recent tijdens begrotingsbesprekingen dat Israël ('een autoritaire schurkenstaat') via het CIDI desinformatie zou verspreiden in Nederland. Hij beschuldigde het CIDI er bovendien van dat het erop uit is om de definitie van antisemitisme zó op te rekken dat kritiek op Israël automatisch antisemitisch zou zijn.

Het is echter Kuzu zelf die desinformatie verspreidt. Het Centrum Informatie en Documentatie Israël handelt compleet onafhankelijk van de Israëlische en de Nederlandse overheid. Het ontvangt donaties van Nederlandse particulieren. Bovendien is de zogeheten 'werkdefinitie antisemitisme' waar Kuzu over klaagt, juist bedoeld om het onderscheid tussen legitieme kritiek op Israël en antisemitisme duidelijk te maken.

Nog meer weetjes over de clowns van DENK:
http://lagelanden.informe.com/forum/view...173&t=2238

Verbieden die Turkenpartij en Kuzu uitzetten naar Turkije.

Zo te zien gaat het de Moslims dus al aardig lukken om de Joden uit Europa kwijt te raken. En hun gewillige beulen zijn de wegkijkers en de goedpraters die hier ons land besturen. Triest. Nie wieder zijn inmiddels loze woorden.

Mazzeltov! Ik sprak een Joodse vriend van me. “Ik heb het nooit uit mijn bek kunnen krijgen, mijn familie woont hier al zeker vijfhonderd jaar, maar ik denk dat het tijd is om te vertrekken”, zei hij. Het is niet de antisemitische aanslag op het Joodse eethuis in Mokum dat hem dit heeft doen besluiten.

Joden zijn opgegroeid met geweld en agressie tegen hen. Door de eeuwen heen zijn ze opgejaagd, beschimpt, bespuwd en vermoord. Joden weten gewoon niet beter. Ons land heeft in die geschiedenis een hele slechte rol gespeeld tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Jodenvervolging is in Nederland namelijk uiterst efficiënt verlopen met dank aan de medewerking van vele landgenoten aan de Duitse bezetter. De zeven gulden vijftig kopgeld hielp natuurlijk ook, want de een zijn Jood is immers de ander zijn brood. Van de 140.000 Joden in ons land werden er 107.000 gedeporteerd. Slechts 5.200 keerden levend terug.

Je zou verwachten dat dit genoeg reden zou zijn om hier niet meer te willen wonen – dat er geen vertrouwen is – maar niets is minder waar. In de huidige Joodse gemeenschap bleef tot nu toe altijd het gevoel dat men zich niet laat wegjagen. Dat ze hier horen en blijven. Maar dat is nu wel voorbij. En dat heeft niet direct met de ingeslagen ramen van het eethuisje te maken, maar met de afwikkeling daarvan.

De dader, een Syrische Palestijn, heeft bekend dat hij een geoefende vechter is. Ook biechtte hij op dat hij heeft geknokt in Syrië, wapens bezit en dat hij opnieuw geweld zal gebruiken om zijn doelen te bereiken. Ook wil hij daarvoor sterven. Conclusie: hij is een antisemiet, hij is gewelddadig en agressief en hij wil graag martelaar worden. Al met al kan je dus stellen dat meneer Ali een echte cliché-moslim is. Alleen stond hij na anderhalve dag weer buiten.

Ik ken iemand die voor het gooien van een waxinelichthouder naar de Gouden koets al twee jaar in voorarrest zat, maar een antisemitische aanslag is blijkbaar nog geen twee dagen waard. Met zo’n achtergrond – blijkbaar dus ook gelogen bij het verkrijgen van de tijdelijke verblijfstatus – na anderhalve dag weer vrijgelaten door de politie. Iemand die aankondigt meer geweld te gaan gebruiken, iemand die wil sterven voor zijn doelen, iemand die zegt over wapens te beschikken en ze wil gaan gebruiken is na anderhalve dag weer op straat gezet.

Het betekent dat we een systeem hebben bij justitie en politie dat Joden, net als in de oorlog, vogelvrij verklaart. En daarom is het voor velen van hen tijd om te vertrekken naar Israël. Als Joden liever in het Midden-Oosten wonen dan hier, dan hebben we een enorm probleem gecreëerd. De Duitsers vielen ons land binnen, maar de huidige fascisten hebben we massaal zelf binnengelaten. Dat is nog het ergste, want mijn kinderen heten Hannah, David en Mauk. Ik weet niet of we ze in de toekomst zo kunnen blijven noemen.